Ziemia. Historia zemsty

Polska, rok 1846.
To fałsz. To nie ta historia, Polski nie ma na mapie.
"Ziemia" to opowieść o ludziach, na których losie zaważyła próba zmiany tej historii. To obraz feudalnych zależności, które doprowadziły do wydarzeń zapamiętanych jako rabacja galicyjska.
Uzupełniają się tu dwa wątki: pańszczyźnianego układu chłopi-szlachta, z centralną postacią Szeli i rodziną Boguszy, oraz świata żydowskiej karczmy, gdzie spotykają się wszystkie warstwy społeczne, a w dniu swojego wesela zostaje zamordowana córka arendarza, Rachel.
Nad utrzymaniem tych zależności czuwa starosta tarnowski, Breinl, który nie ma żadnego interesu w tym, aby system uległ zmianie. Zaś wieść po okolicy niesie, że do tego dążą Polacy przygotowujący antycesarskie powstanie.

W "Ziemi" splatają się głosy siedmiu narratorów, relacjonujących akcję i wprowadzających w realistycznie opisany świat galicyjskiej wsi z połowy XIX wieku. Pozwalają spojrzeć na przebieg wydarzeń z kilku perspektyw i zapraszają do stawiania pytań o pamięć historyczną, obiektywizm opisu i interpretacji historii, pozycję i rolę jednostki oraz jej sprawczość w szerszym kontekście historycznym.

Narracja Perel, siostry Rachel, to luźne nawiązanie do "Wesela" Stanisława Wyspiańskiego oraz dyskusja z interpretacjami rabacji, jakie niesie ze sobą młodopolski dramat.

© Emilia Skiba 2020, CC BY-NC-ND

Zrealizowano w ramach programu stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Kultura w sieci